U PRANZU DU POVEREDDRU
Tratto da:Onda Lucana® by Peppe Bruno
Nunnavia, nè nnanti pasti,
nè sicunni e nè spizzicareddri.
A femmina, pi nun perde tempu u iornu
a sira appiccicava u focu cu nu custuleddru
inchia di fasuli a pignateddra, e pi sparagnà a cunsima
aintra ci mittia nu pizzinteddru.
A matina, c’era tantu a fa.
C’era a casa d’accunza,
e i guagnune a fa mangià.
L’ommu a minziornu si ricugghia a fatig e a mugghiere,
ancuna csa aviaddafa truvà.
Pigghiava lestu e prestu
u laghinaturu e a mesiceddra,
ndandu chi vuddria l’acqua nda tigheddra avia stesu na laganeddra.
Doppu cucinatu,
accunsava a buffetta e friia nu zafaranu,
nda azzaretta.
U pranzu iera statu sirvutu aintra a na tigheddra cu i fasuli,
e a laganeddra.
Pi nun mangià u pane asciutto
c’era appressu u zafaranu frittu.
Doppu chi avianu mangiatu cuntenti,
appagati e saziati iera passata n’ata iurnata.
Tratto da:Onda Lucana® by Peppe Bruno
Tutto il materiale media e il testo non possono essere riprodotti salvo autorizzazione.
Immagine di copertina fornita dall’autore.